Ograniczenia oprocentowania
Do 1980 r. ustawodawstowo większości stanów zakazywało bankom wypłacania odsetek od wkładów na rachunkach czekowych, zaś postanowienie zarządu Rezerwy Federalnej, nazywane regułą Q, ustalało górny pułap oprocentowania depozytów terminowych. Próby ominięcia tych pułapów oprocentowania depozytów również prowadziły do innowacji finansowych. Gdyby rynkowe stopy procentowe wzrosły powyżej maksymalnych stóp wypłacanych przez banki od depozytów terminowych zgodnie z regułą Q, depozytariusze wycofaliby swoje fundusze z banków i ulokowali je w wyżej oprocentowanych papierach wartościowych. Ten odpływ depozytów z systemu bankowego (nazwany dezintermediatyzacją lub plasowaniem bezpośrednim, disintermediation) ograniczyłby z kolei wolumen funduszy pożyczkowych banków i ograniczył ich zyski. Banki miały zatem silną motywację do omijania pułapów stóp procentowych, ponieważ dzięki temu mogły zgromadzić więcej funduszy na cele kredytowe i osiągnąć wyższe dochody. Zobaczymy teraz, w jaki sposób próby uniknięcia ograniczeń stóp procentowych oraz zbliżonego do podatku działania rezerw obowiązkowych doprowadziły do kilku ważniejszych innowacji finansowych.